Een legende valt: worstelicoon Hulk Hogan overleden op 71-jarige leeftijd

Het is nieuws dat bijna onmogelijk te schrijven is, een kop die de realiteit lijkt te tarten.

Hulk Hogan, de titan van het professionele worstelen, de man die een hele generatie kinderen vertelde dat ze hun gebeden moesten opzeggen en hun vitamines moesten slikken, is overleden. Hij werd 71 jaar oud.

Het nieuws, bevestigd door meerdere grote media, waaronder ABC7, TMZ en USA Today, veroorzaakte een schokgolf in de sport- en entertainmentwereld. Voor velen was Hulk Hogan niet zomaar een worstelaar; hij was een echte superheld, een larger-than-life personage dat de explosieve groei van het professionele worstelen in de jaren 80 heeft bepaald en een van de meest herkenbare gezichten ter wereld werd.

Het einde van een tijdperk

Volgens de eerste berichten is de worstellegende overleden aan een plotselinge hartaanval. Zijn dood betekent het definitieve einde van een tijdperk. De impact die Terry Bollea, de man die Hulk Hogan werd, had op de popcultuur kan moeilijk worden overschat. Met zijn iconische gele en rode outfit, zijn kenmerkende snor en zijn opwindende charisma was hij de motor die de World Wrestling Federation (WWF, nu WWE) tot een wereldwijd fenomeen maakte.

Hij was niet alleen een worstelaar, hij was de belichaming van “Hulkamania”, een culturele beweging die het hele land in zijn greep hield. Zijn wedstrijden waren epische moralistische toneelstukken. Hij was de ultieme good guy, de Amerikaanse held die zich bij tegenslag “opwerkte tot Hulk”, de klappen van schurken als Roddy Piper, Andre the Giant en The Iron Sheik van zich afschudde en onvermijdelijk met zijn grote been de overwinning binnenhaalde. Het gebrul van het publiek, de ‘Hulkamaniacs’, was oorverdovend. Hij was meer dan een atleet; hij was een cultureel icoon.

Een carrière met hoogte- en dieptepunten

Hogans carrière kende ongelooflijke hoogtepunten en opmerkelijke controverses. Hij was het gezicht van de WWF tijdens de gouden jaren 80 en stond in de hoofdact van de eerste negen WrestleMania-evenementen. Hij maakte met succes de overstap naar film en televisie en werd een begrip ver buiten de worstelring.

Toen, in de jaren 90, deed hij iets wat de worstelwereld op zijn grondvesten deed schudden: hij deed het ondenkbare. Hij keerde zijn fans de rug toe, legde het rode en gele kostuum af en werd “Hollywood” Hulk Hogan, de arrogante, in het zwart geklede leider van de kwaadaardige New World Order (nWo) in World Championship Wrestling (WCW). Het was een meesterlijke heruitvinding, een ommezwaai voor de eeuwigheid die bewees dat hij meer was dan alleen een eendimensionale held. Het blies zijn carrière nieuw leven in en zorgde voor een van de meest boeiende verhaallijnen in de geschiedenis van het worstelen.

Natuurlijk was zijn leven buiten de ring vaak tumultueus, gekenmerkt door publieke schandalen en persoonlijke worstelingen die soms zijn heroïsche imago aantastten. Maar ondanks alles bleef het personage Hulk Hogan, het onsterfelijke icoon, bestaan.

De wereld reageert

Toen het nieuws van zijn overlijden bekend werd, stroomden de eerbetuigingen vanuit alle hoeken van de wereld binnen. Collega-worstelaars, beroemdheden en fans die met hem waren opgegroeid, deelden hun herinneringen en uitingen van verdriet op sociale media. Hij werd herinnerd als een pionier, een wegbereider en de man die miljoenen mensen deed geloven in de kracht van professioneel worstelen.

De dood van Hulk Hogan voelt anders. Het is het verlies van een jeugdheld voor een hele generatie. Hij was een figuur van immense kracht, een schijnbaar onoverwinnelijke kracht. Het nieuws van zijn overlijden herinnert ons aan onze eigen sterfelijkheid, aan het verstrijken van de tijd.

Voorlopig is de worstelwereld in rouw. De klok heeft geluid voor een van haar grootste kampioenen. De man die vroeg “Whatcha gonna do when Hulkamania runs wild on you?” heeft zijn laatste wedstrijd geworsteld. En voor miljoenen fans over de hele wereld is het antwoord simpel: we zullen hem herinneren.